ἀκρίς

ἄκρις

ἀκρισία
ἄκρις, ιος (ἡ)
1 sommet d’une montagne, plur. Od. 9, 400, etc. ; Hh. Cer. 382 ||
2 p. suite, région montagneuse, Od. 10, 281.
Étym. cf. ἄκρος.