ἀλιθοκόλλητος

ἄλιθος

ἁλικάκαϐον
ἄ·λιθος, ος, ον [ῐ]
1 sans pierres, non pierreux, Xén. An. 6, 4, 5 ||
2 non malade de la pierre, Arét. Cur. m. diut. 2, 3.
Étym. ἀ, λίθος.