βακτηρεύω

βακτηρία

βακτηριάζω
βακτηρία, ας (ἡ)
1 bâton pour la marche, Ar. Ach. 682 ; Thc. 8, 84 ; Xén. Hell. 6, 2, 19 ; etc. ||
2 bâton, insigne de juge, Dém. 298, 6 ; Arstt. fr. 420.
Étym. cf. βάκτρον.