ἐπιδιαιρετέον

ἐπιδιαιρέω-ῶ

ἐπιδιαίτησις
ἐπι·διαιρέω-ῶ (f. ήσω, ao. 2 ἐπιδιεῖλον) diviser de nouveau, subdiviser, d’où distribuer, répartir, Pol. 1, 73, 3 ; πολίτας φράτραις, DH. 2, 55, des citoyens en tribus ; στρατιώτας εἰς σατραπίαν, DS. 19, 44, des soldats dans une satrapie ||
Moy. partager entre soi, Hdt. 1, 150 ; 5, 116.