εὔαρκτος

εὐάρματος

εὐαρμοστέω-ῶ
εὐ·άρματος, ος, ον [ᾰτ]
1 aux beaux chars, Soph. Ant. 845 ||
2 heureux à la course des chars, Pd. P. 2, 5 et 7.
Étym. εὖ, ἅρμα.