εὐθαλπής

εὐθανασία

εὐθανατέω-ῶ
εὐθανασία, ας (ἡ) [ᾰνᾰ] mort douce et facile, Posidipp. fr. 16 ; Cic. Att. 16, 7 ; Aug. (Suét. Oct. 99).
Étym. εὐθάνατος.