ἐξαναφέρω

ἐξαναφύομαι

ἐξαναχωρέω-ῶ
ἐξ·αναφύομαι (ao. 2 ἐξανέφυν [ῡ]) croître hors de, sortir de, gén. Orph. π. σεισμ. 36.