ἐξαφιδρόω-ῶ

ἐξαφίημι

ἐξαφίστημι
ἐξ·αφίημι, lâcher, laisser aller, Xén. Eq. 12, 12 ; Pol. 10, 39, 1 ; d’où au pf. pass. ἐξαφεῖμαι, être délivré, affranchi de, gén. Soph. Tr. 72.