ἑπτακαιδέκατος

ἑπτακαιδεκετής

ἑπτακαιεικοσαετής
ἑπτακαιδεκ·ετής, ής, ές [ᾰ] c. ἑπτακαιδεκαετής, Pol. 4, 24, 1 ; DL. 5, 6.