ὑδερόομαι-οῦμαι

ὕδερος

ὑδεροῦς
ὕδερος, ου (ὁ) hydropisie, Hpc. 543, 55 ; 544, 34 ; Arstt. Nic. 7, 8, 1, etc.
Étym. ὕδωρ.