ὑδεροῦς

ὑδερώδης

ὑδέω-ῶ
ὑδερώδης, ης, ες [ῠ] c. ὑδεροειδής, Gal. Lex. Hipp. 19, 148 ; Ruf. p. 14 ; Orib. 119 Matthäi.
Étym. ὕδερος, -ωδης.