ἡμίθηλυς

ἡμίθηρ

ἡμιθνής
ἡμί·θηρ, ηρος (ὁ, ἡ) [ῐ] à moitié animal, Apd. 1, 6, 3 ; Philstr. Im. 868.
Étym. ἡμι-, θήρ.