καταχαλάω-ῶ

καταχαλκεύω

κατάχαλκος
κατα·χαλκεύω :
1 travailler en cuivre ou en airain, garnir de cuivre ou d’airain, Plut. Lys. 17 ||
2 travailler, fabriquer, en gén. Nyss. 2, 770.