Κρέουσα

κρεοφαγέω-ῶ

κρεοφαγία
κρεοφαγέω-ῶ [ᾰ] manger de la viande ; d’où au pass. κρεοφαγούμενος, η, ον, dont on mange la chair, en parl. d’un animal, DS. 2, 54.
Étym. κρεοφάγος.