λιθολάϐος

λιθόλευστος

λιθολόγημα
λιθό·λευστος, ος, ον [ῐ]
1 lapidé, DS. 3, 47 ; ἄρης, Soph. Aj. 254, mort causée par lapidation ||
2 digne d’être lapidé, Call. Ep. 42, 5.
Étym. λ. λεύω.