λήθη

λήθη, ης (ἡ) oubli, Il. 2, 33 ; Soph. Ph. 878, etc. ; λήθην τινὸς ποιεῖσθαι, Hdt. 1, 127 ; Soph. fr. 237, ou ἐμποιεῖν, Plat. Phil. 63e ; Isocr. 2d, mettre en oubli, oublier ; εἰς λήθην ἐμϐάλλειν τινά, Eschn. 83, 21, mettre qqn en oubli ; λήθη λαμϐάνει τινά, Thc. 2, 49, ou ἔχει, Dém. 320, 5, l’oubli envahit qqn, qqn oublie ; λήθη τινὸς ἐγγίγνεταί τινι, Xén. Mem. 1, 2, 21, l’oubli se fait dans l’esprit (des enseignements qu’on a reçus) ; l’Oubli personnifié, Hés. Th. 227 ; Ar. Ran. 186 ||