μαθητέος

μαθητεύω

μαθητής
μαθητεύω []
1 être disciple de, dat. Plut. M. 837c ||
2 enseigner, instruire, acc. NT. Matth. 28, 19 ; au pass. recevoir des leçons, NT. Matth. 13, 52.
Étym. μαθητής.