ὀλιγάμπελος

ὀλιγανδρέω-ῶ

ὀλιγανδρία
ὀλιγ·ανδρέω-ῶ [ῐ] avoir peu d’hommes, manquer d’hommes, Thc. 4, 25 ; DS. 15, 63 ; Plut. Popl. 11.
Étym. ὀλίγ. ἀνήρ.