ὀνύχινος

ὀνύχιον

ὀνυχισμός
ὀνύχιον, ου (τὸ) [ῠῐ]
1 petite serre ou petite griffe, Arstt. H.A. 2, 11, 4 ||
2 sorte d’onyx, Th. Lap. 2, 31 ; Spt. Ex. 28, 20.
Étym. ὄνυξ.