παλαιστροφύλαξ

παλαίστωμα

παλαίτατος
παλαίστωμα, ατος (τὸ) [πᾰ] c. παλαιστή, Aqu. 3 Reg. 7, 9.
Étym. *παλαιστόω, de παλαιστή.