παλαστή
παλαστιαῖοςπαλαστή, mieux que
παλαιστή, ῆς
(ἡ) [πᾰ] creux
de la main, paume, d’où longueur de
quatre doigts, Crat. (Com. fr. 2, 90)
et Philém.
(Com. fr. 4,
10) ||
E Dans les inscr. att. παλαστή, CIA. 2, 1054, 18-19, 41, 43, etc. (347 av. J.-C.) ;
v. Meisterh.
p. 14, 16.
Étym.
παλαίω.