παρενοράω-ῶ

παρενοχλέω-ῶ

παρενόχλημα
παρ·ενοχλέω-ῶ (impf. -ηνώχλουν, ao. -ηνώχλησα, pf. pass. -ηνώχλημαι) causer du trouble à, troubler, inquiéter, tourmenter, abs. Hpc. 1276, 32 ; dat. Arstt. Rhet. 2, 4, 21 ; acc. Pol. 16, 37, 3 ; au pass. Dém. 242, 16.