φορύσσω
φορυτόςφορύσσω, souiller, salir, Od. 18, 336 ; Hpc. 619, 49 ; au pass. Nic. Th. 302 ; Opp. C. 1, 380 ||
Moy. se barbouiller,
se souiller de, dat. Nic. Th. 203 ||
E Act. seul. ao. part. φορύξας, Od. 18, 336 ; Hpc. 1, 576 ; 8, 174 Littré.
Pass. seul. prés. Opp. H. 5, 269 ; pf. part.
πεφορυγμένος, Nic. Th. 302 ; Opp. C. 1, 381 ; Q. Sm. 12, 550.
Moy. seul. ao. 3 sg. ἐφορύξατο, Nic. Th. 203.
Étym.
φορύνω, cf.
φύρω.