ποιμενικός

ποιμενικός, ή, όν, de berger, pastoral, Thcr. Idyl. 1, 23 ; Call. fr. 125 ; Ath. 475d ; ἡ ποιμενική (s. e. τέχνη) Plat. Rsp. 345d, l’art de faire paître les troupeaux.