πολυμέλαθρος

πολυμελής

πολυμεμφής
πολυ·μελής, ής, ές [ῠ]
1 à plusieurs membres, Plat. Phædr. 238a ||
2 à plusieurs tons, varié, en parl. d’un chant, Alcm. 1 ||
E Voc. poét. πολυμμελές, Alcm. l. c.
Étym. π. μέλος.