πότης

ποτής

ποτητός
ποτής, ῆτος (ἡ) action de boire, la boisson, Il. 11, 780, etc. ; Od. 10, 379, etc. ; Anth. 15, 28 ||
E Gén. dor. ποτᾶτος, Philox. fr. 2, 38 Bgk.
Étym. πίνω.