προσρίπτω

προσ·ρίπτω, jeter ou lancer à, rég. ind. au dat. Plut. Cato mi. 24 ; Ath. 114a ; fig. ὄνειδός τινι, Pol. 17, 14, 1, lancer un outrage à qqn ; τοὺς στρατηγοὺς τοῖς πολεμίοις γυμνούς, Plut. T. Gracch. 7, lancer les généraux sans ressources (litt. nus) contre l’ennemi ; au pass. Plut. Pomp. 74, etc.