πυρικοίτης

πυρίκτιτος

πυρίκτυπος
πυρί·κτιτος, ος, ον [ῠτῐ] fondé sur le feu, c. à d. créé au moyen du feu, Timoth. fr. 15 conj.
Étym. π. vb. de *κτίω.