θηριομαχία

θηριομάχος

θηριόμορφος
θηριο·μάχος, ος, ον [] qui lutte contre les bêtes féroces, dans les jeux publics, à Rome, M. Ant. 10, 8 ; Luc. Lex. 19.
Étym. θ. μάχομαι.