ὠλένη
Ὠλενίη πέτρηὠλένη, ης
(ἡ)
I le haut du bras, le
coude, Hh. Merc.
388 ; Eschl.
Pr. 60 ;
Soph. Tr.
926 ; d’où :
1 le bras, Eur. I.T. 1158, Ph. 137, Med. 902 ; au plur.
Eur. H.f.
1381, Bacch.
1125, 1238 ; Ar. Ran. 1322 ; Luc. D. deor. 20, 10,
Dom. 7
||
2 la main, Eur. I.T. 966 ||
II brassée, faisceau,
Math. p. 88.
Étym.
cf. lat.
ulna.