Ἄδων

Ἀδωναῖος

Ἀδώνια
Ἀδωναῖος, α, ον [ᾰ] d’Adonis : ἡ Ἀδ. Orph. Arg. 30, l’amante d’Adonis (Aphroditè).
Étym. Ἄδωνις.