ἀγλυκής

Ἀγλώμαχος

ἀγλωσσία
Ἀγλώ·μαχος (ὁ) Aglômakhos, Hdt. 4, 164.
Étym. p. *Ἀγλαόμαχος, de ἀ. μάχομαι.