Ἀγριππεῖον

Ἀγριππίνα

Ἀγριππῖνος
Ἀγριππίνα, ης (ἡ) [ῑνᾱ] = lat. Agrippīnă, n. de f. rom. Plut. Ant. 87, etc. ||
E Ion. -ίνη, Anth. 6, 329.