αἶνος

Αἶνος

ἄϊνος
Αἶνος, ου, Ænos :
1 (ἡ) v. de Thrace (auj. Enez) Hdt. 4, 90 ; Thc. 4, 28, etc. ||
2 (ὁ) h. Q. Sm. 11, 79.