ἀκταῖος

Ἀκταῖος

Ἀκταίων
Ἀκταῖος, α, ον :
1 attique, DP. 1023 ; Lyc. 504 ; Nonn. D. 27, 282 ; 44, 265 ||
2 d’Aktè, en Ionie, Thc. 4, 52.
Étym. Ἀκτή.