ἀλεκτοριδεύς

Ἀλεκτορίδης

ἀλεκτορίς
Ἀλεκτορίδης, ου (ὁ) [ᾰ] le fils d’Alektôr (Korônos) Orph. Arg. 139.
Étym. Ἀλέκτωρ.