ἀλεξαίθριος

Ἀλεξαμένης

Ἀλεξαμενός
Ἀλεξαμένης, ους (ὁ) [ᾰᾰ] Alexaménès, h. Anth. 7, 485.
Étym. ἀλέξω, μένος.