ἀντίκλεις

Ἀντικλῆς

ἀντικλίνω
Ἀντι·κλῆς, έους (ὁ) Antiklès, h. Thc. 1, 117 ; Eschn. 8, 18, etc. ||
E Voc. Ἀντίκλεις, Anth. 7, 466.
Étym. ἀ. κλέος.