ἀπαμέρδω

Ἀπαμεύς

Ἀπάμη
Ἀπαμεύς, έως (ὁ) habitant d’Apamée, dans la Grande-Phrygie, Ps.-Plut. Fluv. 9, 2.
Étym. Ἀπάμεια.