Ἀρχέλοχος

Ἀρχέμαχος

Ἀρχέμορος
Ἀρχέ·μαχος, ου (ὁ) [μᾰ] Arkhémakhos, h. Plut. Is. et Os. 27.
Étym. ἄρχω, μάχη.