Ἀρχιϐιάδης

Ἀρχίϐιος

ἀρχιϐουκόλος
Ἀρχί·ϐιος, ου (ὁ) [χῐ] Arkhibios, h. Luc. Gall. 10, etc.
Étym. ἄρχω, βίος.