Ἀριστόνικος

Ἀριστονόη

ἀριστόνοος
Ἀριστο·νόη, ης (ἡ) [ᾰ] Aristonoè, f. Dém. 42, 27 Baiter-Sauppe ; Anth. 5, 53.
Étym. fém. du suiv.