αὐτόνεκρος

Αὐτονόη

αὐτονομέω-ῶ
Αὐτο·νόη, ης (ἡ) Autonoè :
1 servante de Pénélope, Od. 18, 182 ||
2 n. de f. myth. Hés. Th. 258, 977 ; Anth. etc. ||
E Dor. Αὐτονόα, Thcr. Idyl. 26, 1, (par crase καὐτονόα).
Étym. fém. d’Αὐτόνοος.