Βοιωτικῶς

Βοιώτιος

Βοιωτιουργής
Βοιώτιος, α, ον :
1 de Béotie, Béotien, Il. 17, 597 ; Pd. Hdt. Att. ; en mauv. part, c. syn. de glouton, Démon. (Ath. 410d) etc., ou de lourdaud, Plut. M. 995e, etc. ||
2 Bœôtios, Spartiate, Xén. Hell. 1, 4, 2.