Χαιρέφιλος

Χαιρεφῶν

χαιρηδών
Χαιρε·φῶν, ῶντος (ὁ) Khæréphôn, h. Xén. Mem. 2, 3, 1, etc. ; Plat. Gorg. 447b, etc.
Étym. χαίρω, φημί.