χάρων

Χάρων

Χαρώνδας
Χάρων, ωνος () [] Khâron (Charon)
1 nocher des Enfers, Eur. Alc. 254, 361, etc. ||
2 Thébain, Xén. Hell. 5, 4, 3, etc. ||
3 historien, Str. 583, 589, etc. ||
E Voc. Χάρων, Ar. Ran. 183 ; ou Χάρον, Crat. (Com. fr. 2, 194); gén. Χάροντος, Ar. Ran. arg. 3.
Étym. v. le préc.