χοάς

Χοάσπης

χόες
Χοάσπης, ου (ὁ) Khoaspès, fl. de Susiane (d’ord. Εὐλαῖος) Hdt. 1, 188, etc. ; Plut. Exil. 6 ; El. V.H. 12, 40 ; Luc. Nec. 7, etc. ||
E Gén. ion. -εω, Hdt. 1, 188 ; acc. ion. -εα, Hdt. 5, 49 ; mais -ην, Hdt. 5, 52.