χρυσογνώμων

Χρυσογόνη

χρυσόγονος
Χρυσο·γόνη, ης (ἡ) [ῡ] Khrysogonè, f. Thcr. Epigr. 12 ; Anth. App. 307.
Étym. fém. c. le suiv.