δεξιόω-ῶ

Δέξιππος

δεξίπυρος
Δέξ·ιππος, ου (ὁ) Dexippos, h. Xén. An. 5, 1, 16 ; 6, 1, 32 ; Anth. App. 111 ; etc.
Étym. δέχομαι, ἵππος.