Δικαιάρχεια

Δικαιαρχείτης

Δικαιαρχία
Δικαιαρχείτης, ου (ὁ) [ῐ] habitant ou originaire de Dikæarkheia, Pol. 3, 91, 4.
Étym. Δικαιάρχεια.